วันเสาร์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2554

Comparative and Superlatives

We use the comparative and superlative form to compare and contrast different objects in English. Use the comparative form to show the difference between two objects.
Comparative are a type of adjectives used for highlighting the difference between two objects, or two nouns. They are used in the comparison of two objects, or two nouns.
The following is a sentence that uses a comparative : My female cat is younger than that cat. In this sentence, the word “younger”  is the comparative .We can do another example: My apple is redder than your apple. In this sentence, the word “redder”  is the comparative.
A trick for spotting comparative adjectives is looking for the word “than” in sentences. A comparative adjective is usually used before “than” if a comparative  is used. Additionally, comparative frequently have the ending “er.”
Adjectives of just one syllable form the comparative by adding "-er":
- Bright...brighter
- Clear...clearer
- Fast...faster
If a one syllable adjective ends in "e", simply add "r":
- Nice...nicer
- Fine...finer
For some adjectives, it is necessary to double the last letter before adding "-er". (For spelling: doubling letters, see next week's grammar question).
All adjectives of three or more syllables form the comparative with "more ".
- Beautiful... more beautiful
- Comfortable...more comfortable

Adjectives of two syllables are more complicated. To see which is the usual form you should see your dictionary. Most adjectives of two syllables form the comparative with "more":
- Famous... more famous
- Thank...more thankful
However, some adjectives of two syllables form the comparative with "-er":
Those that end in "y", change the "y" to "i" and add "-er":
- Happy...happier
- Funny...funnier
Those ending in a vowel-sound that is not stressed:
- Yellow... yellower
- Simple... simpler
In addition, there are some (common) irregular comparative adjectives:
- Good …better
- Bad …worse
- Much … more
http://www.britishcouncil.org/learnenglish-central-grammar-comparative-adjectives.htm

Superlative Adjectives
The superlative is used to say what thing or person has the most of a particular quality within a group or of its kind. Superlative adjectives normally come before any other adjectives.

Forming the superlative

วันพุธที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2553

The Imperative Sentence

An imperative sentence gives a direct command to someone -- this type of sentence can end either with a period or with an exclamation mark, depending on how forceful the command is:
Sit!
Read this book for tomorrow.
You should not usually use an exclamation mark with the word "please":
Wash the windows!
Please wash the windows.
Normally, you should not use imperative sentences in academic writing. When you do use an imperative sentence, it should usually contain only a mild command, and thus, end with a period:
Consider the Incas
Definition of an imperative Sentence
  •  An imperative sentence:
  • is used to give a direct command to someone
  • can end with a period or an exclamation mark depending on the degree of the command
  • containing the word "please" should end with a period
  • is commonly used in speech but not often in writing

Examples of Imperative
1.“Eat your spinach!” is an imperative sentence.
2.“Help” in the sentence “Help me!” is an imperative verb.
3.a verb in the imperative mood
4.People resented his imperative tone of voice.
5. I have begun to feel each time as if I am mutilating my antennae (which is how Rastafarians, among others, think of hair) and attenuating my power. It seems imperative not to cut my hair anymore. —Alice Walker, Living by the Word, (1981) 1988
Reference
http://www.merriam-webster.com/dictionary/imperative
http://funeasyenglish.com/american-english-grammar-imperative-sentence.htm

วันจันทร์ที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2553

Present Simple Tense

Present Simple Tense




                      โครงสร้างประโยค  คือ   Subject + Verb 1
        
          ใช้กับเหตุการณ์
1. ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำที่เป็นความจริงตลอดไปหรือเป็นความจริงตามธรรมชาติ เช่น
The sun rises in the east.( พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออก )            .                                              
  Fire is hot.
( ไฟร้อน )
             2. ใช้กับการกระทำที่ทำจนเป็นนิสัย มักจะมีกลุ่มคำที่มีความหมายว่า เสมอๆ บ่อยๆ ทุกๆ อยู่ด้วย เช่น               
I get up at six o’clock everyday.
( ฉันตื่นนอนเวลา 6 นาฬิกาทุกวัน )                                                                           
หลักการจำและนำไปใช้
             1.  ประธาน  He, She, It  หรือ 1 เดียวเท่านั้น ต้องเติม s หรือ es  ท้ายคำกริยาด้วย มีกริยาช่วย คือ does 
                2.  ประธาน I, You, We, They, หรือ 2 ขึ้นไป กริยาเหมือนเดิม มีกริยาช่วย คือ  do
   3.  do และ does  ใช้ในประโยค คำถามและปฏิเสธ
   4.  ในประโยคมีคือ does กริยาไม่ต้องเติม s / es

ชนิดของประโยค
    1. ประโยคบอกเล่า =   Subject + Verb1 + (Object).   เช่น

                 She likes English .
                 Jack plays football everyday.
                 I like Thai .   
                 Jack and his friends play football everyday.

     2. ประโยคคำถาม
         2.1  Yes/No question
               ใช้  Do, Does + ประธาน + กริยา ?  

                 Does she like English? 
               Does Jack play football everyday?                 
                 Do you like Thai?
                 Do Jack and his friends play football everyday?

            การตอบแบบ Short answer  
               Yes, he/she/it does.
                 No, he/she/it doesn’t.

                 Yes, I/you/we/they do.
                 No, I/you/we/they don’t.
        
2.2   ใช้ Question words 
       (What/ Where/ When / Why/ ……+ do/does + ประธาน + กริยา…….?) เช่น
          
           What do you eat for lunch?       I eat noodles.
                      Where does Jim go Mondays?   He goes to school. 
                                   How do they go to school?         They go to school by school bus.


     3. ประโยคปฏิเสธ ใช้ do not (don’t), does not (doesn’t) ตามด้วยคำกริยาแท้รูปเดิม           I don’t like Thai.                                                                                                                                                                                                    
         She
doesn’t like English.                                                                               
         Jack
doesn’t play football everyday.         
                                                                

                   
หลักการเติม s ที่คำกริยา
1.กริยาที่ลงท้ายด้วย o, s, x, ch, ss, และ sh,  ให้เติม es เช่น
        pass - passes = ผ่าน       brush - brushes = แปรงฟัน    catch - catches = จับ                             
go - goes =
ไป               
box - boxes =
ชก
2.กริยาที่ลงท้ายด้วย y และหน้า y ไม่ใช่  a e i o u ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม es
       study studies เรียน,          cry - cries = ร้องไห้,         fry - fries = ทอด    
3. กริยาที่นอกเหนือจากที่ไม่เข้ากฎในข้อ 1 และ ข้อ 2 ให้เติม s ได้เลย

Adverb of Frequency  ใช้ขยายคำกริยา เพื่อบอกถึงความถี่ของการกระทำ และจะวางไว้หน้าคำกริยานั้นๆด้วย ยกเว้น sometimes อยู่ ต้นประโยคก็ได้ เช่น
                 always    สม่ำเสมอ 100 %           usually    เป็นประจำ 80 %     often       บ่อยๆ 60 %
           sometimes    บางครั้งบางคราว 30 %   seldom    นานๆครั้ง 10 %       never     ไม่เคย 0 %

Examples:
      Sandy always goes to school early.
      Mary usually cooks dinner.
      We often drink milk.
      I never go to London.
                         Sometimes I eat pizza for lunch.
  

          Present Simple Tense
Choose the correct answer.
  1. She ___ four languages.
    a. speak
    b. speaks

     
  2. Jane is a teacher. She ___ French.
    a. teach
    b. teaches

     
  3. When the kettle ___, will you make some tea?
    a. boil
    b. boils

     
  4. I always ___ the window at night because it is cold.
    a. close
    b. closes

     
  5. Those shoes ___ too much.
    a. cost
    b. costs

     
  6. The food in Japan is expensive. It ___ a lot to live there.
    a. cost
    b. costs

     
  7. His job is great because he ___ a lot of people.
    a. meet
    b. meets

     
  8. He always ___ his car on Sundays.
    a. wash
    b. washes

     
  9. My watch is broken and it ___ to be fixed again.
    a. need
    b. needs

     
  10. I ___ to watch movies.
    a. love
    b. loves
    แหล่งเรียนรู้เพิ่มเติม



วันศุกร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2553

Preposition

Preposition
คำบุพบท
            คือคำที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง คำนามหรือคำสรรพนาม กับคำอื่นในประโยค
            Sue and Sam are are in the room.             ซูและแซมอยู่ในห้อง
            Sue and Sam  – ซูและแซม  เป็นคำนาม     เป็นประธานของประโยค
            are – อยู่                     เป็นคำกริยา               เป็นกริยาของประโยค
            in – ใน                         เป็นคำบุพบท             แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง
ซูและแซมกับ ห้อง
            the room – ห้อง         เป็นคำนาม                 เป็นส่วนที่ทำให้ประโยคสมบูรณ์
            The cat is sleeping under the bed. แมวนอนหลับอยู่ใต้เตียง
            The cat – แมว            เป็นคำนาม                 เป็นประธานของประโยค
            is sleeping – หลับ      เป็นคำกริยา               เป็นกริยาของประโยค
            under – ใต้                  เป็นคำบุพบท             แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง
                                                                                    แมว”  กับ เตียง
            the bed – เตียง           เป็นคำนาม                 เป็นส่วนที่ทำให้ประโยคสมบูรณ์
            คำบุพบท (preposition) แบ่งออกเป็นชนิดใหญ่ๆได้ ดังนี้

1.    Prepositions of Places – คำบุพบทเกี่ยวกับสถานที่ หมายถึง คำบุพบทที่บอกตำแหน่งแหล่งที่ว่าสิ่งนั้นๆ
อยู่ที่ไหน
  บ้างก็เรียกบุพบทเหล่านี้ว่า  preposition of positions เช่น


prepositions(คำบุพบท)
meaning
(ความหมาย)
example
(ตัวอย่าง)
across
above
below
over
under
before
after
around
between
among
at

from
to
behind
by
near
beside
on

in
  
ตรงข้าม
สูงกว่า
ต่ำกว่า
เหนือ
ใต้
ข้างหน้า
ตามหลัง
รอบๆ, ทั่ว
ระหว่าง (2 สิ่ง)
ระหว่าง (3 สิ่งขึ้นไป)
ที่

จาก
ถึง
ข้างหลัง
ใกล้, ข้าง
ใกล้, ข้าง
ใกล้, ข้าง
บน

ใน



Our school is across the temple.
The light is above the gate.
The plane is flying below the clouds.
The light is over the door.
The ruler is under the carpet.
Tom is walking before John.
The cat ran after the mouse.
We put the flowers around the table.
Thailand is between Burma and Laos.
Thailand is among Burma ,Laos, and Malaysia.
The children sit at the desk.
I live at Meesuk Village.
They came from Japan.
I go to school by bus.
They live behind the hill.
Her house stands by the river.
Our school is near the lake.
It stands beside the tree.
The dog is on the chair.
She lives on Sukhumvit Street.
We live in town.
They live in Udornthani.
 
 
2. Prepositions of Time – คำบุพบทเกี่ยวกับเวลา หมายถึง คำบุพบทที่บอกกาลเวลา เช่น

Prepositions
(คำบุพบท)
meaning
(ความหมาย)
example
(ตัวอย่าง)
after
before
between
during
at
by
from
until (หรือ till)
to
in


on
within
ภายหลัง
ก่อน
ระหว่าง
ในช่วงเวลา
ณ เวลา
ภายใน
ตั้งแต่
จนกระทั่งถึง
จนกระทั่งถึง
ใน


ใน
ภายใน
It  is cold after November.
Before 1985 my family lived in Puket.
I often phone my son between 5 and 6.
That guard works during the night.
I always get up at seven o’clock.
Mother will arrive by 5 o’clock.
The school will be open from November.
We will do homework until midnight.
They lived with me from April to July.
I often watch television in the evening.
I was born in 1986.
I was born in February.
I was born on February 11.
Father will come back within two days.


     3. Prepositions อื่นๆ เช่น

prepositions
(คำบุพบท)
meaning
(ความหมาย)
example
(ตัวอย่าง)
about
with
without
เกี่ยวกับ
กับ
โดยไม่มี
This book is about AIDS.
She lives with her grandmother.
Kim learns Thai without a dictionary.




              แหล่งเรียนรู้เพิ่มเติม 
http://www.lks.ac.th/banturng/terng/pageone.html